به نقل از «خبرآنلاین»

کم‌بارشی و سناریوی هارپ؛ شایعه یا حقیقت؟

تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۷۹۶۰۳

ایران به چهارمین سال خشک وکم‌بارش وارد شده است و بارش‌های کمتر از نرمال و دمای هوای بیش از نرمالی را تجربه کرد که به گفته مسئولان و کارشاناسان از گرمایش هوا و تغییرات اقلیمی سرچشمه می‌گیرد. در این میان برخی اخبار نیز مبنی بر تاثیر منفی«هارپ» و یا تغییر مسیر ابرهای باران‌زای ایران منتشر شد که به این موضوع به عنوان دلیلی برای کم‌بارشی ایران نسبت به برخی کشورهای همسایه تاکید داشت اما به گفته نایب رئیس انجمن علوم و فنون دریایی ایران برای ایجاد سیستم‌های بارشی انرژی بسیار زیادی نیاز است که انسان قادر به ایجاد آن‌ها و یا به وجود آوردن تغییرات در آن‌ها نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عباس رنجبر درباره کم‌بارشی ایران نسبت به کشورهای همسایه اظهار کرد: به‌طور کلی ایران درمحدوده‌ای از عرض‌های جغرافیایی قرار دارد که شرایط جوی حاکم بر آن کم‌بارشی است علاوه برآن امروزه مسئله گرمایش جهانی و تغییر اقلیم مطرح می‌شود که یکی از پیامدهای آن رخداد خشکسالی‌های طولانی و شدید همچون سال جاری و یا بارش‌های سیل‌آسا همچون اسفند سال ۱۳۹۷ و فروردین سال ۱۳۹۸ است. کشور ایران تحت تاثیر سامانه‌های جوی عرض‌های میانی و سامانه‌های جوی جنب حاره‌ قرار دارد که این شرایط سبب می‌شود بارندگی‌ها در این مناطق شرایط پایداری را نداشته و پراکندگی زیادی از نظر توزیع مکانی و زمانی داشته باشند.

وی افزود: بسیاری از اندیشمندان گرایش به خشکی در مناطق شرق مدیترانه تا آسیای میانه را طی سال‌های گذشته مطرح کرده‌اند، هر چند که ممکن است ترسالی‌های شدید اما موقتی در این بین داشته باشیم اما میانگین بلندمدت بارش این مناطق به دلیل تغییر شرایط کلی جو به سمت خشکسالی است. در کنار تمام این مسائل، شایعه تاثیر پروژه «هارپ» بر بارندگی‌ها طی دوره‌های خشکسالی در ایران مطرح می‌شود، در حالی که در بسیاری از کشورهای درگیر با خشکسالی بر مدیریت منابع آب و صرفه‌جویی تمرکز می‌کنند. لذا طرح اینگونه شایعات ممکن است باعث شود تا مردم و مسئولان توجه کمتری به واقعیت امر و اتخاذ راهکارها و انجام اقدامات درست داشته باشند.

به گفته نایب رئیس انجمن علوم و فنون دریایی ایران «هارپ» یک پروژه مطالعاتی است که طی سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۴ به‌طور مستقیم توسط آمریکا و برخی کشورها همچون ژاپن و کشورهای اروپایی در منطقه‌ای در آلاسکا انجام شد و موضوع آن مطالعه اثرات طوفان‌های مغناطیسی بر ارتباطات رادیویی و سامانه‌های مخابراتی، ارتباطات راداری و ماهواره ای بود که در اثر نفوذ ذرات باردار پر انرژی به «یونسفر» جو زمین دچار اختلالاتی می‌شوند. بادهای خورشیدی و پرتوهای کیهانی به سمت زمین، ذرات پر انرژی گسیل می‌کنند که پس از برخورد با میدان مغناطیسی زمین، این ذرات باردار حول خطوط این میدان حرکت می‌کنند و «کمربند وان آلن» را تشکیل می دهند. این کمربند تشعشعی از تراکم غلیظ الکترون‌ها و پروتون‌های با انرژی زیاد تشکیل می‌شود و در دو منطقهٔ هلالی شکل یکی رو به خورشید و در فاصله‌ ای حدود ۳۲۰۰ کیلومتر و دیگر در در طرف پشت به خورشید در فاصله‌ای حدود ۱۶۰۰۰ کیلومتری از سطح زمین واقع شده‌اند که توسط میدان مغناطیسی زمین، کره زمین را احاطه کرده‌است. این کمربند ارتفاع زیادی از فضا تا زمین دارد. پدیده‌ای با عنوان شفق قطبی به دلیل برخورد این ذرات باردار پرانرژی با میدان مغناطیسی زمین در مناطق نزدیک به قطب رخ می‌دهد.

وی ادامه داد: شفق قطبی در حقیقت ناشی از برخورد ذرات گسیل شده توسط بادهای خورشیدی و پرتوهای کیهانی با خطوط میدان مغناطیسی زمین در مناطق نزدیک قطب‌ها است. گاهی شدت این طوفان‌های مغناطیسی به‌حدی است که بخشی از ذرات باردار از کمربند وان آلن عبور می‌کنند و به جو زمین می‌رسند که این امر اغتشاشاتی را در یونسفر به‌وجود می‌آورد و سامانه‌های مخابراتی سطح زمین را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد بنابراین به‌طور کلی پروژه «هارپ» به منظور بررسی اختلات ایجاد شده در زمان فعالیت طوفان‌های مغناطیسی و اثرات آن‌ها بر لایه یونسفر جو انجام شده است. در این پروژه پس از گسیل امواج رادیویی با انرژی و فرکانس بالا به لایه یونسفر جو زمین نتیجه گرفتند که گسیل این امواج پر انرژی می‌تواند به‌صورت موضعی در آن بخش از لایه یونسفر گرمایش ایجاد کند که این موضوع نقش مهمی در ارسال امواج رادیویی و ارتباطات راداری و ماهواره‌ای می‌تواند داشته باشد.

نایب رئیس انجمن علوم و فنون دریایی ایران افزود: نکته قابل توجه این است که سیستم‌های جوی به‌قدری قوی هستند که برای شکل‌گیری‌ آن‌ها انرژی‌ بسیار زیادی لازم است و انسان تاکنون نتوانسته در این زمینه نقش و دخالتی در این ابعاد بزرگ مقیاس داشته باشد و حتی در حال حاضر کشورهای صاحب فناوری‌هایی از قبیل هارپ نیز با مشکل خشکسالی و گرمایش شدید مواجه هستند. درواقع شرایط جوی همچون یک آزمایشگاه فیزیک است و طیف وسیعی از پدیده‌ها در آن رخ می‌دهد که خارج از کنترل بشر است و اگر بشر بتواند تغییری هم ایجاد کند دیگر به‌راحتی قادر به مدیریت و کنترل آن نخواهد بود، هرچند که در ابعاد خردمقیاس از سال‌های بسیار دور تعدیل مصنوعی وضع هوا در مقوله‌هایی همچون باورسازی ابرها، تگرگ‌زدایی، حذف مه از فرودگاه‌ها و مواردی از این قبیل انجام شده و قابل پذیرش است بنابراین بعید به نظر می‌رسد که پروژه‌هایی همچون هارپ با توجه به انرژی‌های گسترده‌ای که برای پدیده‌های جوی و سیستم‌های بارشی نیاز است بتواند در مقوله افزایش یا کاهش بارش نقش موثری داشته باشد و تا کنون هیچ مستند علمی نیز در این خصوص ارائه نشده است.

در زمینه مدیریت تغییرات اقلیمی برنامه و سیاست منسجمی نداریم

وی تاکید کرد: تغییر اقلیم پدیده‌ای است که بر بسیاری از بخش‌ها از جمله منابع آبی، سکونتگاه‌ها، مهاجرت، امنیت غذایی، کشاورزی و ... تاثیر می‌گذارد اما مسئله مهم این است که ما در زمینه مدیریت تغییرات اقلیمی برنامه و سیاست منسجمی نداریم و متاسفانه تاکنون شرایط جوی ما را مدیریت کرده است. طبق مطالعات انجام شده بر اساس مدل‌های اقلیمی، بسیاری از مناطق از جمله غرب آسیا، خاورمیانه بخش‌هایی از استرالیا، آمریکای جنوبی و ... طی دوره‌های اقلیمی آینده گرایش به‌ کم‌بارشی و خشکی همراه با افزایش دما دارند و احتمال می‌رود که رخداد بارش‌های برف و دوره‌های سرد را در آینده کمتر تجربه کنند. ایران نیز باید تدوین و اجرای برنامه‌های مناسب، اتخاذ تدابیر و راهکارهای بهینه، خود را برای برای تعدیل اثرات و سازگاری با شرایط اقلیم آینده آماده کند.

رنجبر در پایان گفت: هر چند که تغییرات اقلیمی و به تبع آن رخداد بخشی از خشکسالی‌ها و دیگر پدیده‌های حدی جو می‌تواند ناشی از فعالیت‌های جاه‌طلبانه بشر طی دوره بعد از انقلاب صنعتی و منشا انسان ساز داشته باشد اما خوشبختانه انسان نمی‌تواند آن حجم از انرژی که برای تغییر سیستم‌های بارشی نیاز است را تولید کند و سبب خشکسالی عمدی در برخی از مناطق شود. لذا ایجاد تغییرات در این سطح از توانایی انسان خارج است اما انجام اقداماتی که منجر به مسایلی همچون گرمایش جهانی، افزایش گازهای گلخانه‌ای، تغییر کاربری زمین، توسعه شهرسازی و از بین بردن جنگل‌ها و مراتع، مانع شدن از شرایط تهویه‌های طبیعی هوا در کلانشهرها (مانند توسعه شهری در تهران که افزایش آلودگی هوا را در پی داشته است)، می‌تواند به معنای جنگ اقلیمی مطرح شود که در این ارتباط تغییرات ایجاد شده توسط بشر به حدی است که اقلیم توان بازسازی و برگشت به شرایط قبلی خود را نخواهد داشت. در این شرایط سبک زندگی همراه با تغییرات شرایط جوی و اقلیمی نمی‌تواند مانند دوره‌های گذشته تداوم یابد و نیاز به تغییرات اساسی و سازگار با شرایط جدید را خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: ورود سامانه بارشی به کشور از امشب/ این استان‌ها بارانی می‌شود

۲۳۳۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1858608

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: هارپ سازمان هواشناسی کم آبی خشکسالی بارش برف باران میدان مغناطیسی زمین تغییرات اقلیمی ذرات باردار شرایط جوی کم بارشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۷۹۶۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تیغ شدت مصرف انرژی روی گلوی اقتصاد ایران

بررسی روند شدت مصرف انرژی در ایران و جهان طی ۳۰ سال گذشته نشان می‌دهد درحالی که جهان به سمت کاهش شدت مصرف انرژی حرکت کرده، این مسیر در ایران بالعکس طی شده و بر خلاف جهان، به سمت افزایش شدت مصرف انرژی حرکت کرده‌ایم. - اخبار اقتصادی -

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، اقتصاد روبه‌توسعه ایران یک پاشنه آشیل بزرگ دارد و آن هم "شدت مصرف انرژی" است. شدت بالای مصرف انرژی در ایران، فقط به‌معنای این نیست که ایرانی‌ها مردمی مُسرف هستند، بلکه بیشتر نشان‌دهنده این است که ساختار فعلی حاکم بر توزیع و مصرف انرژی در ایران، ساختار ناکارآمدی است که منجر شده بیش از نیاز طبیعی هر فرد، انرژی مصرف شود و عمده مصارف انرژی کشور در بخش غیرمولد باشد.

در ایران روزانه بر اساس ارزش حرارتی، به طور متوسط معادل 7 میلیون بشکه انرژی مصرف می‌کنیم و درحالی‌که چهارمین مصرف کننده گاز جهان و دوازدهمین مصرف کننده نفت جهان هستیم و در مجموع مصارف نفت و گاز ششمین رتبه مصرفی را در جهان داریم، اقتصاد ما اقتصاد بیست و پنجم جهان است. این آمار به‌معنای این است که انرژی را به‌حجم بسیار زیاد مصرف می‌کنیم اما این مصارف بالا، نقشی در رشد اقتصادی کشور ندارد.

ایران با داشتن بیشترین ذخایر نفت و گاز جهان، توانمندی مبتنی بر دانش روز در صنعت برق و گاز، وجود زیرساخـت‌های منحصربه‌فرد در انتقال و توزیع برق و گاز و نیروی توانمند انسانی باید از "انرژی" به عنوان یک نقطه قوت در معادلات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور منتفع شود، اما اکنون دچار ناترازی در بخش‌های مختلف مرتبط با انرژی هستیم و به‌عبارتی "انرژی" به جای نقطه قوت، به‌نقطه ضعف کشور تبدیل شده است.

شدت بالای مصرف انرژی که شامل مصارف بیش‌از نیاز در بخش‌های غیرمولد و مصارف غیربهینه در بخش‌های مولد است، دلیل تبدیل شدن "انرژی" به نقطه ضعف کشور به‌جای اتکای اقتصاد به "انرژی" به عنوان نقطه قوت است.

بررسی روند شدت مصرف انرژی در ایران و جهان در طی 30 سال نشان می‌دهد درحالی که جهان به سمت کاهش شدت مصرف انرژی حرکت کرده، این مسیر در ایران بالعکس طی شده و بر خلاف جهان، به سمت افزایش شدت مصرف انرژی حرکت کرده‌ایم.

همانطور که در نمودار بالا مشخص است، شدت مصرف انرژی در ایران در 30 سال اخیر رشدی 85درصدی داشته است؛ درحالی که متوسط شدت مصرف انرژی در همین مدت در جهان کاهشی بوده است.

در سال 1389 مصوب شد که شدت مصرف انرژی کشور در برنامه پنجم توسعه 50درصد کاهش یابد و بعد از عدم تحقق این امر، همین تکلیف برای برنامه ششم توسعه مشخص شد که آن هم محقق نشد.

از دلایل عدم تحقق کاهش شدت مصرف انرژی، با وجود طرح‌ها و برنامه‌های متعددی که تدوین و اجرایی شده، "ارزان‌بودن انرژی" در ایران است. حامل‌های انرژی امروزه مهمترین فاکتور اقتصادی هر جامعه‌ای محسوب می‌شوند و در کشورهای مختلف جهان، از همسایگان آسیایی ما تا کشورهای اروپایی و امریکایی، حامل‌های انرژی به‌گونه‌ای قیمت‌گذاری شده که مصرف کننده چه در خانه‌ها و چه در بخش‌های تجاری و صنعتی، "بهینه‌سازی مصرف" را در اولویت خود قرار می‌دهد.

در ایران اما ارزان‌بودن انرژی موجب شده در هیچ‌کدام از بخش‌های مصرفی، چه در نگاه مردم در خانه‌ها و چه در بخش صنعت و ... "بهینه‌سازی مصرف انرژی" و "ارتقای بهره‌وری در بخش انرژی" اولویت نداشته باشد.

اگر در پایان هر سال مطابق تورم اعلامی بانک مرکزی و یا مرکز آمار ایران، میزان انرژی‌بها نسبت به تعرفه‌های سالانه در سال بعد افزایش یابد، این به‌معنای ثابت ماندن تعرفه‌های انرژی است اما اگر مطابق با آنچه در یک دهه اخیر در ایران حاکم بوده، تعرفه‌ها برای سالهای متمادی بدون تغییر باقی بماند، بر اساس تورم دو رقمی که در جامعه وجود دارد، هر ساله سهم هزینه‌های انرژی در سبد خانوار در حال کاهش است و به‌عبارتی فاکتور مهم انرژی که مصارف بی‌رویه و غیربهینه، آن‌را به پاشنه آشیل اقتصاد کشور تبدیل کرده، سال‌به سال در ایران در حال ارزان‌تر شدن است.

انتهای پیام/